Eén uitstekende vraag

De zoektocht naar een weg door het leven

Foto: De Palisades-kliffen langs de Hudson River, net na zonsopgang, zoals te zien op mijn ochtendrit naar New York City vanuit Tarrytown, NY.

Deze kliffen zijn tot 180 meter hoog en werden 200 miljoen jaar geleden door een lavastroom gevormd als een grote dorpel van basalt. In de ochtend zien ze er vaak uit alsof ze weer helemaal gesmolten zijn.

De Palisades zijn het dominante kenmerk in mijn lokale landschap; het basalt vormt eigenlijk de heuvel direct achter mijn huis in de Sparkill Gap. Het is een ongelooflijk, ongelooflijk harde steen, en daarom hadden de gletsjers van de laatste ijstijd, die bijna anderhalve kilometer hoog en diep waren, precies waar ik woon, weinig geluk bij het eroderen ervan.

Rot op.

We zijn verward en verdeeld; maar dit zien wij over het algemeen niet.

Waar we ons op een bepaald moment ook bevinden, we geloven bijna altijd dat we heel zijn.

We zien bijvoorbeeld niet eens hoe een of ander deel van onszelf onze bewuste ervaring domineert: bijvoorbeeld het intellect of de emoties. Het enige dat een verenigd zwaartekrachtveld kan bieden dat ons samenbrengt in één enkel wezen, is onze sensatie; en toch is dat bij de meesten van ons geen levend iets met eigen gezag.

Misschien wel de meest constante en nuttige vraag die je in deze context voor jezelf kunt stellen, is of je gewaarwording op een bepaald moment wordt ervaren als een levend wezen met eigen autoriteit. Dat is het waarschijnlijk niet; en je zult waarschijnlijk merken dat je daar zit te zoeken en te wensen naar een manier om 'dat mogelijk te maken'. Iedereen wil een formule. Dat zou het makkelijker maken.

Helaas zijn er geen formules. Het enige dat er is, is een actieve vraag. Een actieve vraag heeft een invloed op de aard van het zijn en het innerlijke leven die niets anders in een persoon kan hebben.